ROBERT MAJEWSKI — TRĄBKA

Czołowy polski trębacz jazzowy. W 1987 roku ukończył studia na Akademii Muzycznej w Warszawie. Od 1982 roku współpracował z Janem Ptaszynem Wróblewskim w jego sekstecie. W latach 1986-1990 solista Big-Bandu Studio S-1 Polskiego Radia pod dyrekcją Andrzeja Trzaskowskiego.

Laureat wielu konkursów w kraju i za granicą, m.in: Jazz Juniors w Krakowie, tytuł Europejskiego Artysty Roku w Leverkusen (1985, 1992), finalista Światowego Konkursu Trębaczy im. Louisa Armstronga w Waszyngtonie (1990), tytuł Muzyka Roku (1990) przyznany przez redakcję III Programu Polskiego Radia. Zagrał główną rolę w filmie Andrzeja Jakimowskiego „Pogłos” nagrodzonym na festiwalu Jazz Film Saloon 1991 w Warszawie.

Koncertował i nagrywał z wieloma wybitnymi muzykami z kraju i z zagranicy, takimi jak: Bobo Stenson, Palle Danielsson, Joey Baron, Clark Terry, Roy Hargrove, Nicholas Payton, Garry Bartz, Jan Ptaszyn Wróblewski, Zbigniew Namysłowski, Jarosław Śmietana, Wojciech Karolak i inni. Współpracował z twórcami muzyki teatralnej i filmowej, m.in. Ze Zbigniewem Preisnerem, Krzesimirem Dębskim, Michałem Lorencem, Jerzym Satanowskim. Zajmuje się również pracą pedagogiczną m.in. na Wydziale Jazzu w ZPSM 2. stopnia im. Fryderyka Chopina w Warszawie oraz w Akademii Muzycznej w Łodzi. Wykładał w Instytucie Jazzu PWSZ w Nysie, a także na warsztatach muzycznych m. in. w Puławach, Lesznie i Brzozowie.

W 2006 roku otrzymał Odznakę Honorową Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego. Zdobywca dwóch nagród muzycznych Fryderyk 2012 I 2017 przyznanych w kategorii Jazzowy Album Roku: Robert Majewski „My One And Only Love” oraz „Tribute To Henryk Majewski”. Ważniejsze albumy: „Robert Majewski plays Komeda” (1996), „Coś dla ludzi” (1998), „Chopin Symphony Jazz Project” (2010), „My One And Only Love” (2011), „Tribute to Henryk Majewski” (2016).